كشك؛ منبع خوبي از كلسيم و پروتئين

كشك يكي از فرآورده هاي فرعي شير است كه به روش سنتي از جوشاندن، تغليظ و يا خشك كردن دوغي كه پس از كره گيري باقي مي ماند و يا از ماست بدون چربي تهيه مي شود. ماده اي اوليه ي كشك عبارت است از شير ميش، بز، گاو و يا مخلوطي از آنها.

كشك با حجم كم خود، يك ماده ي غذايي معجزه آساست كه در بر دارنده ي تمامي خواص شير مي باشد و حاوي كلسيم، چربي، نمك، پروتئين و ويتامين نياسين مي باشد.

ميزان انرژي توليد شده با 100 گرم كشك حدود 105 تا 120 كيلو كالري مي باشد كه مي تواند به عنوان يكي از تامين كننده هاي انرژي مورد نياز بدن در رژيم غذايي روزانه گنجانده شود.


خواص درماني كشك



موارد مصرف كشك

كشك به عنوان يك غذاي مقوي گرسنگي را كاهش داده و حجم كمي از معده را اشغال مي كند. از كشك به عنوان يك افزودني به غذاهايي مانند آش رشته، آش جو، كشك بادمجان و حليم بادمجان يا به عنوان ماده ي اوليه در كله جوش استفاده مي شود.


توصيه هاي پزشكي


- از كشك هاي بسته بندي ( پاستوريزه) شده كه داراي برچسب و مجوز بهداشتي مي باشند، استفاده كنيد.

- كشك را در يخچال نگهداري نماييد.

- تا حد امكان از مصرف كشك مايع بازخودداري كنيد و درصورت استفاده 10 تا20 دقيقه قبل از مصرف آن را بجوشانيد تا ميكروارگانيزم هاي آن كاهش يابد.

با توجه به اين كه كشك يكي از غني ترين منابع پروتئين حيواني است؛ بنابراين محيط مناسبي براي رشد و ازدياد ميكروارگانيزم هاي مختلف مي باشد كه اغلب سبب مسموميت هاي شديد و حتي مرگ مي گردد، لذا توجه به موارد ذيل ضروري است: كشك يكي از فرآورده هايي است كه از قديم به طور سنتي و از روي تجربه جزء برنامه ي غذايي مردم ما بوده است و به علت داشتن اسيدهاي آلي، ضد عفوني كننده دستگاه هاضمه ( معده، روده ي كوچك و روده ي بزرگ) مي باشد. كشك به عنوان يك غذاي نفاخ و هم آورنده و سفت كننده روده محسوب مي شود؛ به همين علت براي هضم راحت آن از نعناي خشك استفاده مي گردد. علاوه بر آن، كلسيم بالا و فسفر موجود در كشك مي تواند در پيشگيري از پوكي استخوان موثر باشد.